بارالها ! اگر مرا به زنجیر کشی و عطای خود را در میان شاهدان از من بازداری، ... امیدم را ازتو نخواهم بُرید و چهره امیدوار به گذشتت را از تو نخواهم گرداند و محبّتت از قلبم بیرون نخواهد رفت . [امام سجّاد علیه السلام ـ در دعایش ـ]
آه ای صبا چون تو مدهوشم من
خود فراموشم من
خانه بر دوشم من خانه بر دوش .
من در پی یش کو به کو افتادم
دل به عشقش دادم
حلقه بر گوشم من
حلقه بر گوش
گر در کویش برسی برسان
این پیام مرا
بی چراغ رویت دل ندارد دیگر تاب این شبهای سردو خاموش.
ورود به بخش مدیریت
